Ποιοι και γιατί φοβούνται την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης;
Άρθρο του Βουλευτή- Καθηγητή Προκόπη Παυλόπουλου
(στο περιοδικό «ΕΠΙΚΑΙΡΑ», τ.245 της 26/6/2014)
Ορισμένες
επιθέσεις, από την πλευρά συγκεκριμένων πολιτικών κύκλων και κάποιων
γνωστών από το παρελθόν για την τακτική τους ΜΜΕ, εναντίον της
Δικαιοσύνης και των λειτουργών της –και μάλιστα με τη μορφή και την
ένταση που παίρνουν προσφάτως- δεν μπορεί και δεν πρέπει να θεωρηθούν
τυχαίες και αμελητέες. Ούτε, κατά συνέπεια, επιτρέπεται να περάσουν απαρατήρητες.
I. Δύο, και μόνον, επίκαιρα παραδείγματα αρκούν για να βεβαιώσουν «του λόγου το ασφαλές».
Α. Δικαστικοί
λειτουργοί επιλαμβάνονται καταγγελίας, η οποία αφορά πράξεις και
παραλείψεις μελών των Κυβερνήσεων Γ. Παπανδρέου και Λ. Παπαδήμου.
Πράττοντας το αυτονόητο, κατά τις διατάξεις του άρθρου 86 παρ. 2 του
Συντάγματος και κατά την ως σήμερα πάγια πρακτική εφαρμογής τους,
διαβιβάζουν «αμελλητί» τη δικογραφία στη Βουλή προκειμένου ν’ ασκήσει
τις, επίσης κατά το Σύνταγμα, αρμοδιότητές της.
Και τότε υφίστανται ανοίκεια, προκλητικώς αντιθεσμική, επίθεση εκ
μέρους του ΠΑΣΟΚ, το οποίο μάλιστα στο παρελθόν, ως Αξιωματική
Αντιπολίτευση, είχε «ξιφουλκήσει» υπέρ της Δικαιοσύνης σ’ αντίστοιχες
περιπτώσεις διαβίβασης δικογραφιών στη Βουλή. Υπενθυμίζεται, ως εκ περισσού, ότι και αν υφίσταται inconcreto
νομικό ζήτημα ως προς τη πληρότητα του αιτιολογικού του διαβιβαστικού,
τούτο κρίνεται από την ίδια τη Δικαιοσύνη μέσω εσωτερικού ελέγχου, όπως
και έγινε στην προκείμενη περίπτωση.
