ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΕΛΛΑΔΑ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2015

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ

Είμαστε ένα κίνημα που στόχο έχει την αλλαγή του υφιστάμενου πολιτικού καθεστώτος μέσω της «επανάστασης» του Ιδιωτικού Τομέα.

 Του καθεστώτος που οδήγησε την χώρα στην καταστροφή, τον λαό σε απόγνωση, την ολιγαρχία στο απυρόβλητο. Του καθεστώτος που καθιέρωσε την διαφθορά ως κυρίαρχη νοοτροπία.

 Το όπλο της «επανάστασης» μας είναι η Δημοκρατία, η εξουσία που πηγάζει από τον λαό και ασκείται προς όφελός του. Η ψήφος μας είναι το 45άρι μας. Τα πυρομαχικά μας είναι η γνώση και η εμπειρία μας στην εργασία και στην Ανάπτυξη.

 Στόχος της κίνησης είναι ο εξαναγκασμός της Κυβέρνησης (νυν και επόμενης) σε αλλαγή πολιτικής στα δυο σημαντικά ζητήματα ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ, τις δύο κοινές συνισταμένες όλων των πολιτικών δυνάμεων. Κοινές συνισταμένες που χάνονται στο σύνολο των επιδιώξεων των πολιτικών σχηματισμών. Κοινές συνισταμένες που αποτελούν βασικά στοιχεία μιας προηγμένης Κοινωνίας.

 Η κίνηση ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ είναι δεξιά (εκεί που πρέπει), αριστερή (εκεί που πρέπει), κεντρώα (εκεί που πρέπει), φιλελεύθερη (εκεί που πρέπει), ακραία (εκεί που πρέπει), υποστηρίζοντας αυτές τις πολιτικές που κρίνει αποτελεσματικές. Αποτελεσματικές για την αντιμετώπιση της κατάστασης που βιώνει ο Έλληνας σήμερα.

Ζούμε εντός πραγματικότητας. Πραγματικότητα που επιβάλει να δεχτούμε τις καλές ιδέες και από τον «αντίπαλο» και να μην τις απορρίπτουμε επειδή και μόνο βρίσκεται «απέναντι».

Η κίνηση μας ΔΕΝ στηρίζει την δύναμή της στην μικρή και μεγάλη διαπλοκή αλλά αποκλειστικά και μόνο στην δύναμη του πολίτη.

Σήμερα είναι διάχυτο το αίσθημα ότι δεν αποδίδεται ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, ότι οι ισχυροί και οι «φίλοι» της εξουσίας πάντα την γλιτώνουν ή πέφτουν στα ελαφριά. Νοιώθουμε ότι δεν αποδίδεται Δικαιοσύνη γιατί βλέπουμε ισχυρούς να εγκληματούν και να μην τιμωρούνται και αδύναμους να τιμωρούνται βάναυσα για «εγκλήματα» που έκαναν χωρίς δόλο. Οι Κυβερνήσεις συστηματικά νομοθετούν (φανερά ή κρυφά) με στόχο να «την χαρίσουν» στους «δικούς» τους. Σε κανέναν δεν αρέσει, με ελάχιστες εξαιρέσεις, ο ορισμός της κεφαλής της Δικαιοσύνης από την εκάστοτε Κυβέρνηση και οι πιθανές σχέσεις που αναπτύσσονται ανάμεσα στις δύο εξουσίες.

Χωρίς ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ δεν θα υπάρξει ποτέ ΑΝΑΠΤΥΞΗ. Μια ΑΝΑΠΤΥΞΗ που επιθυμούμε διακαώς και για την οποία θέλουμε σημαντική συμμετοχή της μικρομεσαίας επιχειρηματικής τάξης.

Δεν έχουμε Ανάπτυξη και νοιώθουμε, η πλειοψηφία μας, σωρεία αρνητικών συναισθημάτων γιατί απλά δεν έχουμε δουλειά, είτε ως εργαζόμενοι, είτε ως επιχειρηματίες. Προσπαθούμε να βρούμε δουλειά και είναι αδύνατο. Οι επιχειρήσεις που επιβιώνουν δεν προσλαμβάνουν και αν το κάνουν οι όροι είναι ασύμφοροι αφού δεν καλύπτουν βασικές ανάγκες των εργαζομένων. Οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες και οι ελεύθεροι επαγγελματίες που επιβιώνουν βλέπουν μέρα με την μέρα το τέλος να έρχεται. Και όταν το τέλος έρθει, όταν η επιχείρηση πτωχεύσει, η καταδίκη σε «ισόβια κάθειρξη», χωρίς δίκη, είναι δεδομένη. Και το αύριο ανύπαρκτο.

Νοιώθουμε αδύναμοι, πανικόβλητοι, εξευτελισμένοι, προσβεβλημένοι. Περιμένουμε την λύση από την Πολιτεία, από την Κυβέρνηση. Όχι να μας δώσει δουλειά αλλά να δημιουργήσει τις κατάλληλες προϋποθέσεις μέσα σε αυτή τη δυσμενή κατάσταση. Όμως κανείς δεν βλέπει φως στο βάθος του τούνελ. Φως βλέπουν μόνο οι ίδιοι που κυβερνούν, που κατά σύμπτωση είναι οι ίδιοι που οδήγησαν την χώρα στο σημείο αυτό.

Η κίνηση ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ στηρίζεται σε ανθρώπους του ιδιωτικού τομέα, ανθρώπους που έχουν κολλήσει ένσημα στην ζωή τους, είτε σαν εργοδότες, είτε σαν ελεύθεροι επαγγελματίες, είτε σαν εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα.

Εξέχουσα θέση στην κίνηση ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ έχουν οι νέοι άνθρωποι που βλέπουν ένα μέλλον ζοφερό, χωρίς θέσεις εργασίες, χωρίς επαγγελματικές ευκαιρίες, με μονόδρομο την αναχώρηση προς το εξωτερικό.

Το πρώτο ερώτημα είναι: όλοι ζητάνε ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ και ΑΝΑΠΤΥΞΗ, γιατί εμείς θα πετύχουμε κάτι καλύτερο;

Για το θέμα της ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ, ανήκουμε σε αυτούς, τους πολλούς, που θεωρούν ότι δεν αποδίδεται Δικαιοσύνη. Δεν είμαστε οι αποκλειστικοί εκφραστές, έχουμε όμως κάθε δικαίωμα να διεκδικούμε την αποκατάσταση της απονομής της ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ. Την οποία θεωρούμε κολώνα μιας Δημοκρατικής Πολιτείας.

Για το θέμα της ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ είμαστε οι ειδικοί, είμαστε ο Ιδιωτικός Τομέας.

Είμαστε αυτοί που επί δεκαετίες στηρίζουμε την Ανάπτυξη της Οικονομίας, δημιουργούμε θέσεις εργασίας, επενδύουμε, κάνουμε εξαγωγές, εργαζόμαστε στον Ιδιωτικό Τομέα (με γνώση του τι σημαίνει η ανασφάλεια εργασίας σε αυτόν). Είμαστε αυτοί που ξέρουμε να το κάνουμε. Είμαστε αυτοί που μπορούμε να βρίσκουμε δημιουργικές λύσεις. Ουδείς έχει το αλάθητο αλλά δεν μπορεί να συνεχίσουμε να μιλάμε για ΑΝΑΠΤΥΞΗ με ανθρώπους που ουδέποτε εργάστηκαν στην ζωή τους ή αν εργάστηκαν το έκαναν στην ασφάλεια του Δημόσιου Τομέα (άμεσα ή έμμεσα).

Άναυδοι παρακολουθούμε τον διωγμό της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Άναυδοι οι έμποροι, οι βιοτέχνες, οι ελεύθεροι επαγγελματίες, κάθε μικρομεσαίος επιχειρηματίας αντιλαμβάνονται ότι «αυτοί φταινε για τα δεινά του τόπου» και πρέπει να πληρώσουν το τίμημα. Ενώ οι υποχρεώσεις του παρελθόντος παραμένουν σταθερές, ενώ οι φόροι εκτοξεύθηκαν, ενώ οι δουλειές γκρεμίστηκαν, είναι υποχρεωμένοι να μείνουν όρθιοι μέσα στην λαίλαπα. Και αν δεν τα καταφέρουν είναι «απατεώνες». Δεν πληρώσανε; Θα τους πάρουν ότι έχουν και δεν έχουν, ακόμα και την ελευθερία τους. Για την εξουσία είναι εξορισμού απατεώνες και, χωρίς δίκη, χαρακτηρίζονται ως δόλιοι. Αναρωτιούνται όλοι: γιατί φταινε όταν η «Πολιτεία» τους έδινε δάνεια, όταν η «Πολιτεία» τους έλεγε ότι «παμε καλά, η κρίση δεν μας αγγίζει», όταν η «Πολιτεία» τους «έσπρωχνε» να επενδύσουν. ΓΙΑΤΙ;

Σε ελάχιστο χρόνο βρεθήκαμε από ανεργία 8% στο 30%. Και μάλιστα ανακατανομή βίαια, όποιος βγαίνει από την αγορά εργασίας δεν μπαίνει παρά μετά από χρόνια. Και αυτό με πολύ χαμηλό μισθό (αν τον λαμβάνει κιόλας). Οι δεν μεγάλοι άνθρωποι, οικογενειάρχες, χάνουν την γη κάτω από τα πόδια τους. Όχι γιατί δεν μπορούν να δουλέψουν αλλά γιατί δεν υπάρχουν δουλειές. ΓΙΑΤΙ;

Φυσικά και δεν αντιμετωπίζουμε τους ανθρώπους του Δημόσιου τομέα ως «εχθρούς». Όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε. Όμως η ανισορροπία ανάμεσα σε Ιδιωτικό και Δημόσιο Τομέα στην Ελλάδα είναι πέραν πάσης λογικής. Και φυσικά δεν ευθύνονται για αυτό οι εργαζόμενοι στον Δημόσιο Τομέα αλλά οι εκάστοτε Κυβερνήσεις που στην Δημόσιο Τομέα εύρισκαν πάντα μια εύκολη δεξαμενή ψήφων. Αυτή η ανισορροπία βοηθάει στο να μην βγαίνει η Ελλάδα από το τέλμα που μας οδήγησαν. Σε όλα τα προηγμένα Κράτη ο Ιδιωτικός Τομέας οδηγεί την Οικονομία και με βάση τις επιδόσεις του ζει και ο Δημόσιος Τομέας. Αυτήν την ανισορροπία θέλουμε να αποκαταστήσουμε. Πιστεύουμε σε μια Οικονομία που διευθύνεται και κατευθύνεται από τον Ιδιωτικό Τομέα.

Το δεύτερο ερώτημα είναι: γιατί πιστεύουμε ότι θα μπορέσουμε να αναγκάσουμε την Κυβέρνηση (νυν και επόμενη) σε αλλαγή πολιτικής.

Η καταδίωξη του ιδιωτικού τομέα, σε επίπεδο μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας (και από την πλευρά του εργοδότη / ελεύθερου επαγγελματία και από την πλευρά του εργαζόμενου) είναι ολοφάνερη και με προφανείς σκοπούς. Φτωχοποίηση, ισχυροποίηση των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων, κρατικοποίηση της ιδιωτικής περιουσίας.

Στόχος μας είναι να συσπειρώσουμε όλους τους ανθρώπους του Ιδιωτικού Τομέα που θέλουν μια καλύτερη ζωή.

Όλους αυτούς που δεν επιθυμούν να συμβιβαστούν με την θεωρία της Κυβέρνησης: «ξεχάστε πως ζούσατε στο παρελθόν». Θέλουμε πίσω την ζωή μας. Υπήρχαν λάθη στο παρελθόν, την μέγιστη ευθύνη για τα οποία είχαν οι Κυβερνώντες και φυσικά θέλουμε να διορθωθούν. Όμως θέλουμε πίσω την ευτυχία που μας στέρησαν οι ίδιοι άνθρωποι. Είναι δικαίωμα μας να θέλουμε να ζούμε όμορφα και δεν το χαρίζουμε σε κανέναν. Δεν φοβόμαστε να ζήσουμε και να εργαστούμε σε διαφορετικούς από το παρελθόν κανόνες, το επιζητούμε άλλωστε γιατί οι κανόνες αυτοί δεν μας άρεσαν. Ζήσαμε και επιβιώσαμε με αυτούς γιατί αυτό κάνει ο ιδιωτικός τομέας. Προσαρμόζεται. ΟΧΙ ΟΜΩΣ ΣΤΗΝ ΑΘΛΙΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΠΛΕΟΝ ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΟΔΗΓΗΣΕΙ.

Η ευτυχία μας περνάει μέσα από την ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ και την ΑΝΑΠΤΥΞΗ.