ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ

ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

Με τον όρο Δικαιοσύνη νοείται, από τους μυθικούς χρόνους μέχρι σήμερα, η ικανοποίηση του, αποκαλούμενου γενικά, περί δικαίου αισθήματος. Ο Μπαμπινιώτης αναφέρει στο λεξικό του ότι «Δικαιοσύνη είναι η κοινή αντίληψη περί δικαίου, αυτό που οι πολλοί θεωρούν δίκαιο, σωστό να γίνεται, η απόδοση στον καθένα αυτού που του αξίζει».

Το ερώτημα όλων είναι: ΑΠΟΔΙΔΕΤΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ?

Πολλοί πιστεύουν ότι Δικαιοσύνη είναι η εφαρμογή των Νόμων που ψηφίζουν οι νομοθέτες. Αν αυτό συμβαίνει, τότε, πιστεύουν ότι έχουμε Δικαιοσύνη. Οι Δικαστές δεν απονέμουν Δικαιοσύνη με την ευρεία έννοια της λέξεως. Δεν το κάνουν όχι επειδή είναι «άδικοι» αλλά επειδή εφαρμόζουν τους Νόμους. Πράττοντας αυτό θεωρεί η Κοινωνία και οι ίδιοι ότι απονέμουν Δίκαιο.

Είναι Δίκαιο να μην δικάζονται οι υπουργοί για τα εγκλήματά τους αν περάσουν δυο θητείες της Βουλής? Όχι φυσικά. Και όμως οι Δικαστές που θα δικάσουν τον υπουργό «αποδίδουν» Δικαιοσύνη εφαρμόζοντας έναν νόμο που δεν ικανοποιεί την κοινή αντίληψη περί δικαίου.

Είναι Δίκαιο ο νομοθέτης (οι βουλευτές) να περνάει έναν νόμο που αυτός θεωρεί ως σωστό και να απαλλάσσει από ποινικές ευθύνες καταχραστές του Δημοσίου χρήματος? Όχι φυσικά. Και εδώ οι Δικαστές θα πράξουν το ίδιο.

Είναι Δίκαιο ο νομοθέτης να αποφασίζει την αρχειοθέτηση χιλιάδων δικογραφιών στο όνομα της αποσυμφόρησης της Δικαιοσύνης και να μην τιμωρούνται ποτέ αυτοί που σε εξύβρισαν, αυτοί που σε συκοφάντησαν, αυτοί που έστησαν καρτέλ και τόσοι άλλοι? Όχι δεν είναι Δίκαιο. Και όμως ο Δικαστής θα εφαρμόσει τον νόμο.

Είναι Δίκαιο ο έμπορος που καταστράφηκε οικονομικά από την κρίση να θεωρείται εξορισμού απατεώνας και χωρίς δίκη να του απαγορεύουν το δικαίωμα στο επιχειρείν? Όχι δεν είναι Δίκαιο.

Είναι Δίκαιο ο έμπορος που οφείλει εισφορές στον ΟΑΕΕ, στην δική του ασφάλιση, να δικάζεται ως κοινός εγκληματίας ενώ βρίσκεται σε απόλυτη αδυναμία να καταβάλει τις εισφορές? Όχι δεν είναι Δίκαιο. Και όμως ο Δικαστής θα εφαρμόσει τον νόμο.

Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΚΕΛΕΤΟΣ ΕΥΡΥΘΜΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ

1. καμία εμπλοκή της πολιτικής τάξης στην εκλογή της ηγεσίας της Δικαιοσύνης, πλήρης απομόνωση της Δικαιοσύνης. Ουδείς Δικαστικός Λειτουργός (εν ενεργεία ή συνταξιούχος) δεν αναλαμβάνει θέση εκτός της Δικαιοσύνης κατ’ εφαρμογή των άρθρων 89 παρ. 1 και παρ. 4 του Συντάγματος.
2. θέσπιση Συνταγματικού Δικαστηρίου
3. η ηγεσία της Δικαιοσύνης εκλέγεται από το σύνολο του Δικαστικού Σώματος. Εφόσον αυτό Συνταγματικά δεν είναι εφικτό η Κυβέρνηση υποχρεούται να δεχτεί την απόφαση του συνόλου του Δικαστικού Σώματος και αναλόγως να διορίσει τους επίλεκτους χωρίς δικαίωμα να ορίσει τις δικές της επιλογές.
4. Οι ανώτατοι «εκτελεστικοί» Εισαγγελείς εκλέγονται από τον λαό και θα έχουν υπερεξουσίες και τις ανώτατες απολαβές δημοσίου λειτουργού.
5. Απαγορεύεται σε οποιονδήποτε δικαστικό λειτουργό να ακολουθήσει την πολιτική ύστερα από την θητεία του ως Δικαστικός (με εξαίρεση την πρόωρη συνταξιοδότηση τουλάχιστον 15 χρόνια πριν την συμπλήρωση του ορίου ηλικίας). Απαγορεύεται σε οποιονδήποτε δικαστικό λειτουργό να τοποθετηθεί σε θέση της εκτελεστικής εξουσίας καθοιονδήποτε τρόπο ή να παρέχει υπηρεσίες σε θέσεις παροχής υπηρεσιών Δημοσίου ή Ιδιωτικού Δικαίου. Όλες οι απαγορεύσεις για τους Δικαστικούς ισχύουν και για το διάστημα μετά την συνταξιοδότησή τους.
6. μισθολογική αναβάθμιση όλων των Δικαστικών λειτουργών ώστε οι αμοιβές τους να ανταποκρίνονται πλήρως στο σημαντικό τους έργο
7. πλήρη μηχανογράφηση όλων των δικαστικών γραφείων σε διάστημα έξι μηνών, παροχή απεριόριστης γραμματειακής υποστήριξης στους δικαστικούς λειτουργούς. Τηρούνται πρακτικά σε όλες τις δίκες ακόμα και με επιβάρυνση του ενδιαφερόμενου διαδίκου (αν δεν υπάρχει άλλη δυνατότητα από την Δικαιοσύνη και το επιλέξει ο διάδικος).
8. υποχρέωση των συγγενών πρώτου βαθμού δικαστικών και εισαγγελέων που είναι δικηγόροι να δημοσιοποιούν σε δημόσια βάση δεδομένων τις συνεργασίες τους με επιχειρήσεις είτε άμεσα είτε ως συνεργάτες δικηγορικών γραφείων
9. υπερβολικά αυστηρές ποινές για οποιονδήποτε επικοινωνήσει εκτός διαδικασίας με δικαστές ή εισαγγελείς για συγκεκριμένες υποθέσεις
10. αυστηρός και λεπτομερής έλεγχος των περιουσιακών στοιχείων των δικαστικών λειτουργών και των συγγενών τους πρώτου βαθμού, σε εξαμηνιαία βάση. Εξουσιοδότηση από τους δικαστικούς λειτουργούς για άνοιγμα λογαριασμών τους και έλεγχο περιουσιακών στοιχείων σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου
11. καταργείται η άνευ διάκρισης αυτόματη μετατροπή των ποινών σε χρηματικό πρόστιμο και η αναστολή με την προϋπόθεση του λευκού ποινικού μητρώου, όπως ισχύει σήμερα. Ορίζονται εξαιρέσεις σε πλημμελήματα, η διάπραξη των οποίων θα οδηγεί τον δράστη στην φυλακή, όπως για παράδειγμα η ψευδορκία, η απάτη στο δικαστήριο, η απάτη κατ’ εξακολούθηση, η πλαστογραφία, τα αδικήματα του Δικαίου του Ανταγωνισμού κλπ
12. τιμωρούνται παραδειγματικά οι νομοθέτες που ψήφισαν νόμους με βάση τους οποίους για δικονομικούς λόγους απαλλάσσονται κατηγορούμενοι από ποινικές ευθύνες, όπως «κενό νόμου», «έλλειψη ποινής για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα» και άλλα ανάλογα. Παύει πλέον να εφαρμόζεται ανεξέλεγκτα και ατιμώρητα το Δίκαιο του νομοθέτη που έρχεται σε αντίθεση με το κοινό περί Δικαίου αίσθημα

ΑΛΛΑ ΘΕΜΑΤΑ «ΔΙΚΑΙΟΥ»

13. άμεση εφαρμογή (εντός μηνός) του νόμου 4065/2012 περί Πόθεν Εσχες όλων όσων συμμετείχαν στην Κυβέρνηση της χώρας από το 1974 έως σήμερα
14. οι δικογραφίες που αφορούν πολιτικούς και οι οποίες φτάνουν στο Εθνικό Κοινοβούλιο ύστερα από παραπομπή της Δικαιοσύνης αναρτώνται στην ιστοσελίδα της Βουλής, με πλήρη στοιχεία, αμέσως και εντός μιας εβδομάδας από την παραλαβή τους προωθούνται προς άμεση διεκπεραίωση. Καμία καθυστέρηση και για κανέναν λόγο δεν δικαιολογείται εφόσον η Βουλή είναι σε λειτουργία με ανάλογες αστικές και ποινικές ευθύνες για τους υπαιτίους
15. το ευεργέτημα πενίας δίδεται αναλογικά και σε κάθε λογής νομικό πρόσωπο και όχι μόνο στα φυσικά πρόσωπα
16. ορίζονται ιδιαίτερες διαδικασίες ταχείας εκδίκασης για τις περιπτώσεις κατά τις οποίες μεγάλες επιχειρήσεις εμπλέκονται δικαστικά με μικρές επιχειρήσεις του κλάδου τους
17. εφαρμογή και στα Ελληνικά Δικαστήρια των κανόνων λειτουργίας του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου αναφορικά με την κατάθεση δικογράφων, τον αριθμό των λέξεων, την δομή των δικογράφων κλπ με στόχο την ταχύτερη απονομή της Δικαιοσύνης.
18. οι κάθε λογής νόμοι «αποσυμφόρησης» της Δικαιοσύνης που θέτουν στο αρχείο υποθέσεις μικρής απαξίας δίνουν την δυνατότητα στον κατηγορούμενο που το επιθυμεί να ζητήσει την εξαίρεσή της εις βάρος του δικογραφίας και την εκδίκαση αυτής
19. προς επιτάχυνση απονομής της Δικαιοσύνης ο δικαστής λαμβάνει από όλους τους αντιδίκους, με συγκεκριμένη διαδικασία, προτεινόμενα «σχετικά ερωτήματα-θέματα». Ο δικαστής κάνει ή όχι δεκτά αυτά που κρίνει σαν σωστά για την υπόθεση, ενημερώνει τις δυο πλευρές και στην συνέχεια τα κάθε λογής υπομνήματα θα ακολουθούν την σειρά των θεμάτων αυτών. Έτσι ο δικαστής θα κατανοεί ταχύτερα το τι θέλει να πει κάθε πλευρά για κάθε θέμα που επηρεάζει την κρίση του.
20. Επειδή το νομικό μας σύστημα είναι περίπλοκο και είναι βέβαιο ότι και πολλοί δικηγόροι αγνοούν τις διαδικασίες (αν δεν τους έχει τύχει ανάλογη περίπτωση), το Υπουργείο Δικαιοσύνης αναρτά στην ιστοσελίδα του τις διαδικασίες για κάθε περίπτωση. Η ανάρτηση αυτή είναι δεσμευτική για την Δικαιοσύνη.
21. Σε επαρκές διάστημα πριν από κάθε δίκη (συμπεριλαμβανομένων και ασφαλιστικών μέτρων κλπ) θα δημοσιεύονται στο διαδίκτυο τα στοιχεία κάθε δίκης: ημερομηνίες και πρόσωπα που κατηγορούνται, τα κατηγορητήρια (έστω μια μη απόρρητη έκδοση η οποία θα περιείχε το βασικό αδίκημα για το οποίο κατηγορούνται) και η σύνθεση των δικαστών που δικάζει (η σύνθεση θα μπει είτε πριν είτε μετά την δίκη). Επίσης θα αναρτηθεί και η απόφαση (είτε ολόκληρη είτε μη απόρρητη έκδοση αυτής). Η ανάρτηση γίνεται με την λογική της «βάσης δεδομένων» ώστε να μπορεί ο κάθε χρήστης να κάνει τις εξής αναζητήσεις: όνομα κατηγορουμένου σε συνδυασμό με δικηγόρο ή δικαστή και αποτέλεσμα. Η δημοσιοποίηση των δικαστικών θεμάτων θα βοηθήσει και στην πρόληψη του «εγκλήματος» αφού εύκολα θα μπορεί κάποιος να μάθει τα πεπραγμένα των άλλων και θα γίνει έτσι προσεκτικότερος στην κοινωνική του συμπεριφορά. Θέμα προσωπικών δεδομένων δεν υπάρχει αφού ούτως ή άλλως αναρτώνται οι δίκες στα δικαστήρια με τα ονοματεπώνυμα (Πινάκια δικασίμων) και οι δίκες είναι δημόσιες.
22. στις περιπτώσεις που ο νομοθέτης αποφασίζει την ισχύ ευνοϊκότερων ποινικών διατάξεων για συγκεκριμένα άρθρα του Ποινικού Κώδικα, είτε άμεσα είτε έμμεσα, αναρτώνται στις σχετικές ιστοσελίδες των Δικαστηρίων οι δικογραφίες των οποίων οι κατηγορούμενοι ή οι ύποπτοι για τέλεση σχετικού αδικήματος απαλλάχθηκαν ή μειώθηκε η ποινή τους δυνάμη των ανωτέρω ευνοϊκών διατάξεων.
23. δημιουργείται Επιτροπή Παραπόνων για τον Τύπο, κατά τα πρότυπα της Αγγλίας. Στην Ελλάδα ο Τύπος (εφημερίδες και διαδίκτυο) πολύ συχνά ασχημονεί εις βάρος επώνυμων και ανώνυμων πολιτών. Η διαδικασία αντίδρασης είναι αργή και αναποτελεσματική. Ο μόνος τρόπος προστασίας του πολίτη είναι η προσφυγή στα Δικαστήρια με ένα σημαντικό κόστος αλλά και με εξοντωτικές, πολλές φορές ποινές, για τα ΜΜΕ και τους δημοσιογράφους. Η Επιτροπή Παραπόνων για τον Τύπο είναι μια ανεξάρτητη Επιτροπή που θα εξετάζει τα παράπονα των πολιτών σχετικά με δημοσιεύματα στις εφημερίδες και στα περιοδικά αλλά και στο διαδίκτυο. Η υπηρεσία προσφέρεται δωρεάν στους πολίτες. Αρχικά θα καταρτιστεί ένας κώδικας δεοντολογίας με βάση τον οποίον θα διαπιστώνεται κάθε φορά η παράβαση. Ο θιγόμενος πολίτης στέλνει στην Επιτροπή το επίμαχο δημοσίευμα και τις παρατηρήσεις του καθώς και κάθε άλλο υλικό που θεωρεί χρήσιμο. Η Επιτροπή, αν η αναφορά εμπίπτει στις αρμοδιότητές της, θα στείλει επιστολή στον εκδότη του εντύπου και θα ζητήσει την άποψή του. Αν ο εκδότης δεν συμμορφωθεί και η Επιτροπή κρίνει ανάλογα θα προχωρήσει σε ενέργειες για την συμμόρφωση του εκδότη. Οι ενέργειες περιλαμβάνουν και την έκδοση απόφασης που θα υποχρεώνει τον εκδότη να φιλοξενήσει διορθωτική δημοσίευση. Φυσικά δεν θα αποκλειστεί η δυνατότητα προσφυγής στην Δικαιοσύνη, όπως ισχύει σήμερα.

ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ

24. δίδεται το δικαίωμα σε πολίτες να καταθέσουν προτάσεις νόμου. Η διαδικασία κατάθεσης σχεδίου νόμου προϋποθέτει την συγκέντρωση ορισμένου αριθμού υπογραφών. Ο προαπαιτούμενος αριθμός των υπογραφών θα είναι διαφορετικός ανάλογα το περιεχόμενο της πρότασης. Μεγάλος αν αφορά όλους τους Έλληνες (πχ 50.000 υπογραφές (μικρότερος αριθμός αν αφορά μια τοπική κοινωνία (πχ 5.000 υπογραφές). Η συζήτηση της πρότασης νόμου θα είναι υποχρεωτική από την Βουλή και η απόρριψη της δεν θα εμποδίζει την επαναφορά της.
25. Ένα από τα πλέον δημοκρατικά όπλα στα χέρια του Ευρωπαίου Πολίτη είναι η Επιτροπή Αναφορών (PETITION COMMITTEE) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Στην Επιτροπή Αναφορών μπορεί να προσφύγει οποιοσδήποτε Ευρωπαίος Πολίτης, με αναφορά στην γλώσσα του, ΔΩΡΕΑΝ και να καταγγείλει την Μη εφαρμογή του Ευρωπαϊκού Δικαίου στην χώρα του σε συγκεκριμένη υπόθεση. Αν η αναφορά του εμπίπτει στα πλαίσια αυτά τότε η Επιτροπή Αναφορών ζητάει από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξηγήσεις. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή με την σειρά της ζητάει εξηγήσεις από το Κράτος. Ανάλογα δημιουργείται Επιτροπή Αναφορών στο Ελληνικό Κοινοβούλιο όπου οι πολίτες θα προσφεύγουν όταν κρίνουν ότι δεν εφαρμόζεται η Νομοθεσία από τους φορείς του Κράτους. Η ισχύς της ελληνικής Επιτροπής Αναφορών θα είναι αυξημένη και θα έχει δυνατότητα αποστολής των υποθέσεως στον Εισαγγελέα αλλά και να διατάσει την επιβολή διοικητικών κυρώσεων.
26. υποχρεωτική διδασκαλία του Συντάγματος της Ελλάδος στο Λύκειο
27. βελτίωση της ενημέρωσης των πολιτών για το νομοθετικό έργο της Βουλής. Αλλάζει η διαδικασία νομοθέτησης ώστε να δοθεί λύση στο ζήτημα της πολυνομίας και των ασταμάτητων νομοθετικών διατάξεων που κάνουν την παρακολούθηση τους αδύνατη. Η Βουλή που νομοθετεί λαμβάνει τα ακόλουθα μέτρα: 1. αναρτά στην ιστοσελίδα της όλους τους νόμους όπως ισχύουν αμέσως μετά από κάθε νομοθετική μεταβολή. 2. οργανώνει την ιστοσελίδα της με σύγχρονο τρόπο ώστε ο ενδιαφερόμενος να έχει άμεση ενημέρωση από την ιστοσελίδα της Βουλής για τους νόμους που τον ενδιαφέρουν.  3. η ενημέρωση προς το κοινό θα δίδετε υποχρεωτικά στο στάδιο της εισαγωγής ενός νόμου προς συζήτηση στις Επιτροπές της Βουλής. Γίνεται εύκολη η παρέμβαση κάθε ενδιαφερομένου φορέα κατά την συζήτηση ενός νομοσχεδίου.